در عجبم…

در عجبم از بیکاری بعضی ها که دارم به بودنشون عادت می کنم!

حیف که تا اول خرداد بیشتر مهمون من و وبلاگم نیستن.بعدش باید کوله بارشون رو با خجالت جمع کنن و برن…

راستی!

چقد حرفاتون تکراری شده!

آدم خوابش میبره وقتی میخونه…همه شبیه هم…انگار ظرفیت فکری شما در همین حد بیشتر نیست…