نوروز باستان

نوروز

زمان نوروز:

جشن نوروز از لحظهٔ اعتدال بهاری آغاز می‌شود. در دانش ستاره‌شناسی، اعتدال بهاری یا اعتدال ربیعی در نیم‌کره شمالی زمین به لحظه‌ای گفته می‌شود که خورشید از صفحه استوای زمین می گذرد و به سوی شمال آسمان می‌رود. این لحظه، لحظه اول برج حمل نامیده می‌شود و در تقویم هجری خورشیدی با نخستین روز (هرمز روز یا اورمزد روز) از ماه فروردین برابر است. نوروز در تقویم میلادی با ۲۰، ۲۱ یا ۲۲ مارس مطابقت دارد. در کشورهایی مانند ایران و افغانستان که تقویم هجری شمسی به کار برده می‌شود، نوروز، روز آغاز سال نو است. اما در کشورهای آسیای میانه و قفقاز، تقویم میلادی متداول است، نوروز یکی از کهن‌ترین جشن‌های به جا مانده از دوران باستان است. خاستگاه نوروز در ایران باستان می باشد و هنوز مردم مناطق مختلف فلات ایران نوروز را جشن می‌گیرند. امروزه زمان برگزاری نوروز، در آغاز فصل بهار است.

عید نوروز:

به دلیل اینکه منطقه رابر کوهستانی است و تقریبا دارای آب و هوای سرد است . مردم این منطقه با تمام شدن فصل سرما و فرا رسیدن فصل بهار که فصل شادی و سرور است به استقبال عید نوروز می روندو برنامه هایی که در عید نوروز مرسوم است انجام می دهند به این شکل است که یکی دو هفته قبل از عید کارهای تدارکاتی عید را شروع می کنند و به خانه تکانی و گردگیری وسایل و اسباب منزل می پردازند و یک روز قبل از عید که روز علفه نامیده می شودمقداری سبزه را از اطراف جوهای آب می کنند و به درب خانه ها در بغل دیوار می زنند و شب عید غذای مفصلی برای شام تهیه می کنند و میل می نمایند، در روز عید نوروز سفره هفت سین می چینند و بعد از تحویل سال نو، به خانه بزرگترها و اقوام و بستگان می روند و سال نو را تبریک می گویند مرسوم است که افراد کوچکتر برای دست بوسی و احوالپرسی به خانه بزرگترها می روند در این روز به بچه ها چیزهایی از قبیل تخم مرغ رنگ شده، آجیل و یا پول عیدی می دهند که از این جهت برای بچه ها جذابیت بیشتری دارد. این رفت و آمدها و دید و بازدیدها به مدت سه روز ادامه دارد بعد از آن اقوام و خویشان و نزدیکان موظف هستند به ترتیب سن و سال، یکدیگر را میهمانی می نمایند و این مهمانی ها تا روز دوازدهم فروردین ماه ادامه دارد.

طبیعت‌گردی(سیزده به در):

مردم ایران روز سیزدهم فروردین، به مکان‌های طبیعی مانند پارک‌ها، باغ‌ها، جنگل‌ها و مناطق خارج از شهر می‌روند. این مراسم سیزده‌ به ‌در نام دارد. از کارهای رایج در این جشن، گره زدن سبزه و گفتن دروغ سیزده است. مراسم سیزده‌به‌در در مناطق غربی افغانستان ازجمله شهر هرات نیز برگزار می‌شود. با وجودی که روز سیزدهم فروردین در کشور افغانستان جزو تعطیلات رسمی نیست، اما مردم این مناطق برای گردش در طبیعت، عملاً کسب و کار خود را تعطیل می‌کنند. مردم این منطقه همچنین اولین چهارشنبه سال را نیز با گردش در طبیعت سپری می‌کنند.

روز سیزدهم مردم رابر برای گردش و تفریح به اتفاق خانواده خود به زیارتگاه ها و دشت ها و صحراهای اطراف منطقه می روند تا سیزده به در را در بیرون خانه و در دامن طبیعت سر سبز و شاداب، با صفا و صمیمیت سپری کنند.

منابع: کتاب نگین سبز کرمان و سایت ویکی پدیا