وبسایت شهرستان رابر معرفی ، اخبار و تصاویر شهرستان زیبای رابر
به نقل از وب سایت طبیعت ایران
ذخیره گاه جنگلی، قسمتی از عرصه جنگل است که به دلیل داشتن گونه های گیاهی نادر یا در خطر انقراض یا داشتن رویشگاه خاص، مورد حفاظت قرار می گیرد تا از انقراض گونه یا تخریب رویشگاه جلوگیری شود. به عبارت دیگر، رویشگاه طبیعی گونه های گیاهی در حال انقراض، گونه های نادر گیاهی، گونه های گیاهی مورد تهدید و رویشگاه طبیعی منتخب از تمامی گونه های درختی بومی کشور که دارای ارزش ژنتیکی بالا هستند در گستره ای با نام ذخیره گاه جنگلی تحت مدیریت در می آید.
با توجه به اینکه عرصه جنگلی ممکن است که به دلایل اکولوژیک و یا دخالت‌های انسانی دچار آسیب شده و با خطر انقراض یک یا چند گونه جنگلی روبه رو شود، با هدف جلوگیری از چنین اتفاقی، برنامه‌ای را برای حفاظت از این مناطق و به منظور استمرار زادآوری اجرا کرد. این برنامه در دو محور می تواند سازمان دهی گردد:
۱- پایش (کنترل) حفاظتی و حمایتی ،۲- مدیریت عملیات اجرایی.
این برنامه‌ها به منظور حفاظت و حمایت از گونه‌های مورد تهدید، نادر، در حال انقراض و یا دارای صفت ژنتیکی برتر اجرا می‌گردند. بدیهی است توجه به مشکلات اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و فرهنگی در این عرصه‌ها و شناسایی علمی گونه‌های گیاهی موجود، در تنظیم برنامه ها بسیار مهم است.
اهداف مدیریتی در جهت حفاظت از ذخیره گاهها :
۱- حفظ زیستگاهها و گونه ها در شرایط دست نخورده تا حد امکان.
۲- حفظ و نگهداری منابع ژنتیکی در شرایط تکامل و پویا .
۳- حفظ و نگهداری فرایندهای اکولوژیکی .
۴- تضمین موجودیت نمونه هایی از محیط های طبیعی برای مطالعات علمی .
ذخیره گاه جنگلی ارس گلوچار شهرستان رابر به مساحت ۳۸۲ هکتار از سال ۱۳۸۱ توسط اداره کل منابع طبیعی استان کرمان قرق اعلام گردیده است. این منطقه دارای زمستانی طولانی و به نسبت پربرف است . زمین در بیشتر نقاط سنگلاخی با خاکی کم عمق بوده و با افزایش ارتفاع بطور کامل صخره ای می گردد. گونه غالب این منطقه ارس و گونه های همراه آن بنه، کیکم و ارچن می باشد و پوشش مرتعی آن شامل درمنه، گون و کرقیچ است.
پوشش گیاهی منطقه گلوچار در فصل بهار مورد استفاده عشایر کوچ رو می باشند و جزو مناطق ییلاقی محسوب می گردند.به طور کلی اقتصاد معیشتی فعلی ساکنین منطقه دامداری و کشاورزی است.وجود درختان گردو(هم درختان کهنسال و هم درختان جوان) در دره های مسیر گلوچار تا نرسیده به درآلو،یکی از مهمترین جاذبه های طبیعی و اقتصادی این منطقه می باشد.
متاسفانه خشکسالی های پی در پی در منطقه، علاوه بر توقف رشد حیات گونه های گیاهی موجبات تشدید چرای دام و گسترش آفات و امراض گیاهی را فراهم ساخته است. ذخیرگاه ارس گلوچار از ناحیه فشار و چرای دام نیز در امان نیست.آذرخش و آتش سوزی ناشی از آذرخش نیز سبب نابودی تعدادی از پایه های ارس شده است.
